Lista aktualności Lista aktualności

Zakaz wypalania traw

Każdego roku w okresie wczesnowiosennym zauważamy wciąż powtarzający się zjawisko wypalania traw oraz nieużytków rolnych. Jest to problem poważny i pociągający za sobą spore konsekwencje, nie tylko finansowe, ale przede wszystkim ogólnoprzyrodnicze.

Nadleśnictwo Brzesko przypomina, że takie zachowanie  jest czynem surowo karanym.

Moje pole – moja sprawa?
Jeszcze do niedawna uważano, że wypalanie traw lub roślinności na użytkach rolnych wzbogaca glebę, dając młodemu pokoleniu roślin lepsze warunki wzrostu. Dziś już wiemy, że to nie prawda. Wysoka temperatura powstała na skutek spalania traw powoduje jedynie spalenie wierzchniej warstwy gleby, gdyż po zimie jest ona jeszcze zmarznięta. Wypalanie traw wpływa na ekosystem – zmienia warunki troficzne, powoduje niekorzystne zmiany w środowisku naturalnym – ziemia wyjaławia się, ogień powoduje szybsze nagrzewanie się gleby, a także zahamowany zostaje bardzo pożyteczny naturalny rozkład resztek roślin. Oddziaływanie wypalania ogniem ma także wpływ na ludzi. W publikacji „Badania dioksyn w powietrzu Krakowa. Raport za lata 1995-1997” wydanej przez Instytut Chemii i Technologii Nieorganicznej Politechniki Krakowskiej oceniono toksyczność powstałą na skutek wypalania traw: „W przeprowadzonych badaniach analitycznych zawartości dioksyn w latach 1998-1999 w powietrzu Krakowa zanieczyszczonym dymem powstałym podczas wypalania traw i odpadów gospodarczych na terenach rolniczych, a nawet miejskich, wykazano 20-krotny wzrost zawartości dioksyn w stosunku do powietrza nie zadymionego. Ponadto w zadymionym powietrzu wykazano obecność polichlorowanych bifenyli (PCB) na poziomie 50 000 pg/m³ (50 ng/m³). Jest to wartość bardzo duża biorąc pod uwagę, że w powietrzu czystym w miesiącach letnich zawartość PCB jest rzędu 500-800 pg/m³. Polichlorowane bifenyle uważane są za związki, których toksyczność porównywalna jest do dioksyn. Przyczyną tego stanu zanieczyszczenia powietrza dioksynami podczas wypalania traw jest zdolność do powstawania tych związków w warunkach spalania materii organicznej na wolnym powietrzu. Rośliny zawierają obecnie znacznie większe stężenie środków ochrony roślin oraz zanieczyszczeń przemysłowych. Podczas spalania zanieczyszczenia te są prekursorami dioksyn zatrzymujących się na cząstkach popiołu i wraz z nim rozprzestrzeniają się w atmosferze”.

Był dom, nie ma domu.
Często ze względu na bliskie sąsiedztwo pól uprawnych i terenów leśnych, wypalanie traw jest także istotnym zagrożeniem dla lasu. Ogień często niekontrolowanie (sprzyja temu  silny wiatr) przenosi się w bardzo szybki  sposób na sąsiadujące z polami lasy, powodując ogromne straty w ekosystemie leśnym: zniszczenie drzewostanów, powstałych staraniem kilku pokoleń leśników czy śmierć zwierząt znajdujących się w lesie, traktujących go jako swoje schronienie. Odbudowa tak zniszczonego środowiska leśnego jest bardzo trudna. Pożary traw niszczą w przerażający sposób rodzimą faunę i florę.

Przepisy prawne o zakazie wypalania traw, lasów, łąk i pozostałości roślinnych
Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r. o ochronie przyrody:

  • art. 124. „Zabrania się wypalania łąk, pastwisk, nieużytków, rowów, pasów przydrożnych, szlaków kolejowych oraz trzcinowisk i szuwarów”.
  • art. 131 pkt. 12 stanowi: Kto wypala łąki, pastwiska, nieużytki, rowy, pasy przydrożne, szlaki kolejowe, trzcinowiska lub szuwary, podlega karze aresztu albo grzywny.

Kodeks wykroczeń:

  • art. 82 § 1 Kto dokonuje czynności, które mogą spowodować pożar, jego rozprzestrzenianie się, utrudnienie prowadzenia się działania ratowniczego lub ewakuacji (...)podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany
  • art. 82 § 3 Kto na terenie lasu, na terenach śródleśnych, na obszarze łąk, torfowisk i wrzosowisk, jak również w odległości do 100 m od nich roznieca ogień poza miejscami wyznaczonymi do tego celu albo pali tytoń, z wyjątkiem miejsc na drogach utwardzonych i miejsc wyznaczonych do pobytu ludzi, podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany.
  • art. 82 § 4 Kto wypala trawy, słomę lub pozostałości roślinne na polach w odległości mniejszej niż 100 m od zabudowań, lasów, zboża na pniu i miejsc ustawienia stert lub stogów bądź w sposób powodujący zakłócenia w ruchu drogowym, a także bez zapewnienia stałego nadzoru miejsca wypalania, podlega karze aresztu, grzywny albo karze nagany.

 

WYPALANIE TRAW NISZCZY I ZAGRAŻA BEZPIECZEŃSTWU


GDY WIDZISZ POŻAR ALARMUJ!
Straż Pożarna tel. 998, 112
Nadleśnictwo tel. (14) 612 51 49.